مری یک لوله ی عضلانی، به طول تقریبی 25 سانتی متر در بالغین می باشد که مواد بلعیده شده از حلق را به معده انتقال می دهد. چهار لایه ای که در لوله ی گوارش وجود دارند در مری به خوبی تکامل یافته اند و به وضوح قابل رویت هستند.
1_ مخاط :
مخاط دارای یک اپی تلیوم مطبق سنگ فرشی غیر شاخی به ضخامت 5/0 تا 8/0 میلی متر است. آستر مخاط نیز ضخیم بوده و در زیر اپی تلیوم برجستگی (Papilla) ایجاد می کند. در آستر مخاط مری، به ویژه در ابتدا و انتهای آن غدد موکوسی وجود دارد. در خارج آستر مخاط، عضله ی مخاطی نیز وجود دارد.
2_ زیر مخاط :
از جنس بافت همبند ( پیوندی) می باشد و دارای رگ ها، اعصاب و غدد عمقی از جنس غدد موکوسی است.
3_ لایه ی ماهیچه ای :
تقریبا در یک سوم فوقانی مری، عضلات از نوع مخطط هستند. در یک سوم میانی مری، عضلات مخلوطی از صاف و مخطط هستند و در یک سوم تحتانی همه ی عضلات از نوع صاف اند.
طبقه ی خارجی مری که مجاور با نای می باشد از بافت همبند نامنظمی به نام آدواتیس ( ادونتی شیا) تشکیل یافته است.
و زیر مخاط حاوی غدد کوچک ترشح کننده ی موکوس، به نام غدد مری می باشد. که مخاط را نرم و محافظت می کنند. در نزدیکی معده مخاط هم چنین دارای گروه هایی از غدد به نام غدد کاردیاک مری می باشد که موکوس اضافی تولید می کند.
موکوس نرم کننده تولید شده در مری، در برابر اسیدی که از معده به طرف مری حرکت می کند، اثر محافظتی کمی دارد. این حرکت اسید می تواند باعث سوزش سر دل شود. نقص اسفنکتر تحتانی مری، نیز ممکن است منجر به این وضعیت شود که می تواند به آسیب مخاط مری منجر شود.
مری سه بخش دارد:
1_ گردنی : 5 سانتی متر طول دارد.
2_ توراسیک: 20 سانتی متر طول دارد.
3_ شکمی: 2 سانتی متر طول دارد.
بلع با عمل ارادی عضله آغاز می شود، اما با عمل غیر ارادی خاتمه می یابد. در تقریبا یک سوم فوقانی مری، عضلات کاملا اسکلتی و مخطط هستند، مشابه آنچه که در زبان وجود دارد. بخش میانی مری دارای ترکیبی از رشته های عضلانی صاف و مخطط می باشد و در یک سوم تحتانی عضلات منحصرا از نوع صاف هستند. فقط 1 تا 2 سانتی متری انتهای مری در حفره ی صفاق توسط سروز پوشیده شده است و بقیه ی آن توسط بافت پیوندی سست پوشیده شده است.
