تشریح کلیه گوسفند

قبل از تشریح کلیه لازم است تا با ساختار کلیه آشنا شوید.کلیه ها در طرفین ستون مهره ها و در حفره ی شکمی تقریبا از دوازدهمین مهره ی سینه تا سومین مهره ی کمری قرار دارند.
کلیه ی راست اندکی پایین تر از کلیه چپ قرار دارد و این امر به علت وجود کبد در طرف راست شکم است که
فضای زیادی اشغال می کند.کلیه ها در پشت پرده صفاق(روده بند) قرار دارند.
سطح میانی مقعر آن را ناف کلیه می گویند که از آن سرخرگ کلیوی داخل و سیاهرگ کلیوی و میزنای خارج می
شوند.
هر کلیه یک کپسول کلیه دارد که به کلیه چسبیده است و یک لایه ی چربی و سپس یک پوشش پیوندی آن را احاطه
می کند
کلیه ها به رنگ ارغوانی و بسیار ظریف و شکننده اند و دارای دو ناحیه ی قشری و مرکزی اند.بخش قشری شامل
رگ های خونی و لوله های خمیده و گلومرول است.بخش مرکزی شامل مجموعه ی هرمی شکلی است که هرم
کلیوی(هرم های مغزی یا مالپیگی) نامیده می شود..

هر هرم به وسیله ی ستون های کلیوی از بقیه جدا می شود.این ستون ها،حاصل گسترش بخش قشری
کلیه به درون بخش مرکزی هستند.

وسایل لازم برای تشریح کلیه

کلیه گوسفند،قیچی،چاقوی جراحی،سوند

تشریح کلیه گوسفند

1_ یک عدد کلیه ی گوسفند تهیه کنید.اگر چربی های اطراف آن کنده نشده باشد بهتر است
2_ در بین چربی ها میزنای، سرخرگ و سیاهرگ کلیه را تشخیص دهید.

به قسمت فرو رفته ی کلیه ناف کلیه می گویند. که یک میزنای، یک سرخرگ و یک سیاهرگ از آن خارج می
شود. اما چگونه آنها را از یکدیگر تشخیص دهیم. بخشی که وقتی سر آن را می چینیم باز می ماند، سرخرگ
است.دهانه ی میزنای بسته است، بر خلاف سرخرگ. لایه ای که با دست زدن حالت چربی و اسفنجی دارد،
میزنای است. قسمت بعدی که باید به دنبال آن بگردیم، سیاهرگ است، که دیواره ی نازک دارد.

3_ کپسول کلیه با بریدن قسمتی از آن، به راحتی جدا می شود
4_با یک برش طولی در سطح محدب کلیه آن را باز کنید و مطابق شکل 4، بخش های مختلف آن را تشخیص دهید.

قسمت های مختلف کلیه

قسمت قهوه ای رنگ، بخش قشری کلیه است.و بخش سفید رنگ بخش مرکزی می باشد.علت سفید بودن آن این
است که بیشترازلوله های جمع کننده ولوله های هنله (که در بازجذب آب نقش دارند) ساخته شده است. در قسمت قرمز رنگ، مجاری پیچیده ی دور و نزدیک و شبکه ی مویرگی دوم قرار دارد.

برای دیدن هرم های کلیوی و لوب های کلیه باید بخش روی آن را به موازات تقسیم بندی زیرش (خطوطی که
توسط رگ ها ایجاد شده) ببریم.

به هرکدام ازاین بخش های مثلثی شکل هرم های کلیوی می گویند که تعدادشان بین 12 تا 18 عدد است.هر
هرم به همراه بخش قشری مربوطه یک لوب کلیه را تشکیل می دهد.

به نوک هر لوب، پاپی یا پاپیلا می گویند که در هر پاپی حدود 20 منفذ وجود دارد.

انشعابات سرخرگ کلیوی

لبه های لگنچه پیاله مانند است که به هر یک از آنها کالیکس یا جام می گویند. در واقع،درداخل ناف کلیه،انتهای فوقانی میزنای به صورت لگنچه اتساع می یابد و لگنچه خود به دو یا سه کالیس اصلی تقسیم می شود.از هر
کالیس اصلی چندین شاخه کوچکتر به نام کالیس های فرعی منشا می گیرند.

سرخرگ کلیوی وقتی وارد کلیه می شود، وارد لگنچه می شود و در لگنچه انشعاباتی پیدا می کند که از بین هرم
ها به سمت بخش قشری می روند و به هر یک سرخرگ بین کلیوی(سرخرگ بین لوبی) می گویند.
بعد از سرخرگ بین کلیوی، سرخرگ قوسی می باشد که قوس می خورد و از آن انشعاباتی با بالا فرستاده می
شود که به آن سرخرگ کوچک می گویند.

سرخرگ کوچک تبدیل به سرخرگ آوران می شود که وارد کپسول بومن می شود و شبکه ی مویرگی اول یا
گلومرولی را می سازد.
برای دیدن سرخرگ قوسی، باید با قیچی یکی از هرم ها را بچینیم. سپس با انگشت قسمت بالایی آن را له کنیم.
سرخرگ و سیاهرگ های قوسی  وسرخرگ های منشعب از آن یعنی سرخرگ های شعاعی مشخص می شود.

5_ در وسط لگنچه، منفذ میزنای مشخص است.با وارد کردن سوند و جلوبردن آن درون میزنای، می توانید اطمینان
پیدا کنید که میزنای را درست تشخیص داده اید.